Grenzenloos
Wonen, werken en leven in het buitenland
Ooit wel eens afgevraagd of het normaal is dat wij in Nederland drie zoenen geven ter begroeting? Menig buitenlander houdt het na hoogstens twee pakkerds wel voor gezien en kijkt er raar van op als de als ‘kil’ bekend staande Nederlander nog een keer naar voren buigt.
In sommige delen van Frankrijk is het zelfs gebruikelijk elkaar maar liefst vier zoenen te geven! Het voor velen ‘romantische’ gebaar van de handkus kan dan misschien uitgevonden zijn in Frankrijk, iemand een handkus geven is alleen in sommige landen van Oost-Europa nog gebruikelijk. Echt waar!
In India is het ‘not done’ iemand te zoenen ter begroeting. Iedereen kent de op elkaar geplaatste handpalmen ter hoogte van het hart bij het uitspreken van het woord ‘namaste’ oftewel ‘ik buig naar je’. Een respectvolle groet die steeds populairder wordt ook buiten de hindoestaanse wereld. De buiging in Japan is de uiterste vorm van respect, gebaseerd op een voor buitenlanders ingewikkelde serie sociale overwegingen die de Japanner met de paplepel worden ingegoten.
Waar de ‘American hug’ steeds meer terrein wint, overigens ook in Nederland, is het in het zuiden van Europa de normaalste zaak van de wereld om jezelf aan iemand voor te stellen met twee zoenen. Al weet je zeker dat je die persoon nooit meer terug zal zien. Kwestie van manieren… Het korte Nederlandse knikje met het hoofd en dan vaak nog zonder een hand erbij te geven slaat dan inderdaad een wat kil figuur, vind je niet?
Foto van Maria Tyutina via Pexels
