Ruimte is een luxe

Een lang artikel in het NRC bekijkt hoe Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog tegen de (immer) groeiende bevolking is gaan aankijken. In 1900 had Nederland ruim 5 miljoen inwoners. Vlak na de Tweede Wereldoorlog was de bevolkingsgroei volgens de regering een nijpend probleem geworden: Nederland had in 1950 “maar liefst” 9 miljoen inwoners. Vandaag de dag zitten we op 17,8 miljoen.

De Nederlandse bevolking werd in de jaren 50 actief gestimuleerd om te gaan emigreren. De woningnood en de krapte op de arbeidsmarkt waren redenen voor de regering emigratiecursussen en gratis overtochten naar beloofde landen als Canada en Australië aan te bieden. In deze periode tot de jaren zestig zijn ruim een half miljoen Nederlanders geëmigreerd. 

In de jaren zeventig was vooral de natuurlijke bevolkingsgroei de oorzaak van het klinkende alarm. Ook kwamen veel arbeidsmigranten in die jaren naar Nederland. Arbeidsmigratie is vandaag de dag weer een onderwerp dat een groot gewicht in de schaal legt vanwege de vergrijzing en het tekort aan arbeidskrachten. 

Pas rond de eeuwwisseling wordt de overbevolking in verband gebracht met asielzoekers en immigranten hoewel de cijfers de aanwezigheid van die discussie absoluut niet onderbouwden. Pas in de laatste jaren is de bevolkingsgroei  bijna in zijn geheel veroorzaakt door migratie.

Vraag blijft: hoeveel bevolking kan een beperkt oppervlakte als Nederland aan? In een ander artikel gaan we hier verder op in! 

Foto van Ingo Joseph via Pexels