Leven op een Portugees ‘waddeneiland’ 

Margareth Hol woonde jarenlang in Ierland, het land dat haar hart voor altijd heeft gestolen. Na het overlijden van haar man besloot ze na enige tijd om Ierland toch te verlaten. ‘Wanneer je alleen woont zijn de winters in Ierland heel erg lang. Het kan er soms weken achter elkaar regenen,’ vertelt Margareth.

Haar zus had een eilandje in de Algarve ontdekt en samen gingen zij daar regelmatig naartoe. Margareth had er altijd van gedroomd om bij de zee te wonen en zij genoot van het eilandleven en de Portugezen. Toen ze een huisje te koop zag staan op Armona, een soort van waddeneiland voor de kust van Faro, hoefde zij dus niet lang na te denken…

Nu woont ze er al jaren en ze geniet van de natuur en de Portugese cultuur. ‘Er is een supermarktje op het eiland, maar voor alle andere dingen moet je met de veerboot overvaren naar Olhão,’ vertelt Margareth. Dat is geen probleem, want de boot kost niet veel en de tocht duurt slechts een minuut of twintig.

De huisjes op Armona zijn eigenlijk vakantiehuisjes, maar toch zijn er verschillende mensen die er het hele jaar wonen. In de wintermaanden is het rustig op het eiland, de meeste huisjes staan er dan leeg bij, en ook wil het dan nog wel eens flink stormen. De temperatuur is ook in de wintermaanden prima, overdag nooit veel minder dan 16 graden. Auto’s kent het eiland niet, er zijn ook geen wegen voor. Margareth en haar nieuwe partner hebben een auto in een garagebox in Olhão staan. ‘Zo hebben we toch altijd een auto tot onze beschikking.’

De taal beheerst ze nog niet voldoende. ‘Ik doe mijn best, maar ik vind het een lastige taal om onder de knie te krijgen. Een huis-tuin- en keukengesprek lukt nog wel, maar ik raak al snel de draad kwijt. Gelukkig zijn Portugezen erg vriendelijk en veel van hen zijn het Engels machtig. Maar ik vind dat ik het beter zou moeten beheersen nu.’

Wat eveneens tegen kan vallen, is de bureaucratie hier,’ gaat Margareth verder. ‘Iets regelen gaat hier nooit vlot, en urenlange wachttijden in de wachtkamer van overheidsinstanties horen erbij. Als iets dan eindelijk lukt, ben je dolblij. Want het lukt uiteindelijk wel allemaal, het duurt alleen erg lang.’

‘Maar ik ben heel blij met mijn keuze voor Portugal. Het land, de zee, het buitenleven, de mensen en de ontspannen sfeer. Het licht van de zon, niet te vergeten. Dat maakt echt een groot verschil. Portugal is een land om van te houden.’