Boerenemigratie

We hadden het er gisteren al over: de Nederlandse boeren denken er weer over te gaan emigreren. Het nieuwe stikstofbeleid is voor velen de druppel die de emmer doet overlopen. Zullen ze, net als in de zware jaren na de Tweede Wereldoorlog, weer met duizenden tegelijk vertrekken?

In de jaren 50 van de vorige eeuw was de armoede een juk dat dat het overgrote deel van de bevolking na de oorlog moest dragen. De werkeloosheid en de woningnood waren zo hoog dat de Nederlandse overheid ertoe overging een actief emigratiebeleid in te voeren. In 1952 werd de NED, de Nederlandse Emigratiedienst, opgezet.

Dit was een overheidsinstelling die emigranten in spe moest voorbereiden op de emigratie en bijstaan bij de (administratieve) uitvoering van de plannen. De NED heeft nog tot 1991 bestaan en is daarna overgegaan in andere instanties. 

De snelle bevolkingsgroei en de “beperkte ruimte” zou volgens de overheid binnen enkele jaren een groot probleem vormen: in de jaren 50 had Nederland “maar liefst” 10 miljoen inwoners!! Dus werd de Nederlander door de regering aangespoord te emigreren. 

De populairste landen waren Australië, Canada en Zuid-Afrika. Dit waren overigens ook de landen die een actief “Whites only” immigratiebeleid voerden. Dat was voor de Nederlandse boeren geen probleem. Duizenden zijn in die landen terechtgekomen en wonen er nog steeds. Inmiddels zijn het de kleinkinderen die de boerderij leiden. Zal een nieuwe golf Nederlandse boeren hen de komende jaren achterna gaan?

Foto van Tim Mossholder via Pexels