In april 2025 hebben Nederland en Duitsland een protocol ondertekend dat belangrijke wijzigingen doorvoert in het bestaande belastingverdrag (het zogeheten Double Taxation Agreement, of kortweg DTA). Dit verdrag bepaalt welk land belasting mag heffen als iemand in het ene land woont maar in het andere land werkt of inkomen ontvangt.
Voor Nederlanders die willen emigreren naar Duitsland, of die grensoverschrijdend werken, zijn de nieuwe regels direct relevant. Ze brengen meer duidelijkheid én soms ook voordelen met zich mee.
Wat verandert er precies?
Nieuwe regels voor thuiswerken (“remote work”)
Tot nu toe was het vaak onduidelijk hoe belasting geheven moest worden als iemand in het ene land woont en voor een werkgever in het andere land werkt. Door de opkomst van thuiswerken werd dit een grijs gebied:
• Stel: een Nederlander woont in Duitsland, maar werkt voor een Nederlandse werkgever en doet een deel van het werk vanuit huis. Moet die persoon dan in Nederland of in Duitsland belasting betalen?
Het nieuwe protocol biedt meer helderheid: het bepaalt wanneer thuiswerkdagen wel of niet leiden tot belastingheffing in het woonland.
De nieuwe “35-dagenregel” (de-minimisregel)
Een belangrijke nieuwe afspraak is de zogenaamde de-minimisregel:
• Als iemand minder dan 35 dagen per jaar in het andere land werkt (bijvoorbeeld thuiswerken vanuit Duitsland voor een Nederlandse werkgever), dan blijft de belastingheffing in principe in het werkland (Nederland).
Pas als je méér dan 35 dagen vanuit je woonland werkt, mag dat land (Duitsland) ook belasting gaan heffen over dat inkomen.
Voorbeelden uit de praktijk
👉 Voorbeeld 1 – Thuiswerken vanuit Duitsland
Jan woont in Aken (Duitsland) en werkt voor een IT-bedrijf in Maastricht.
• Hij werkt 2 dagen per week thuis in Duitsland (ca. 100 dagen per jaar).
• Volgens de nieuwe regels overschrijdt hij de 35-dagen grens.
➡ Resultaat: Duitsland mag belasting heffen over (een deel van) zijn salaris.
Had Jan minder dan 35 dagen per jaar thuisgewerkt, dan bleef Nederland het enige land dat belasting mag innen.
👉 Voorbeeld 2 – Nederlandse ondernemer in Duitsland
Sanne verhuist naar Berlijn maar behoudt een kleine adviespraktijk in Nederland.
• Onder het nieuwe protocol wordt duidelijker vastgelegd hoe “vaste inrichting” wordt gedefinieerd.
• Als Sanne alleen af en toe klanten in Nederland bedient maar geen kantoor of personeel daar heeft, wordt zij alleen in Duitsland belast.
Dit voorkomt dubbele belasting en schept meer zekerheid voor kleine ondernemers.
👉 Voorbeeld 3 – Grensarbeider die deels in Nederland werkt
Peter woont in Enschede maar werkt in Duitsland bij een fabriek.
• Hij draait af en toe diensten vanuit huis in Nederland (bijv. 20 dagen per jaar).
• Omdat dit onder de 35-dagenregel blijft, blijft Duitsland het belastingland.
Zo wordt voorkomen dat Peter in beide landen belastingaangifte moet doen voor zijn salaris.
Waarom is dit belangrijk voor emigranten?
Voor Nederlanders die naar Duitsland willen emigreren, biedt dit verdrag:
• Meer duidelijkheid: vooral rond thuiswerken en remote werken.
• Minder kans op dubbele belasting: door heldere drempels en afspraken.
• Grotere flexibiliteit: emigreren en toch (deels) voor een Nederlandse werkgever blijven werken wordt eenvoudiger.
Conclusie
Het vernieuwde belastingverdrag tussen Nederland en Duitsland is goed nieuws voor veel (toekomstige) emigranten en grenswerkers. Vooral de 35-dagenregel geeft lucht en zekerheid voor wie niet fulltime in één land werkt, maar juist flexibel wil schakelen tussen Nederland en Duitsland.
Voor wie serieus overweegt om te emigreren naar Duitsland en daar te wonen of ondernemen, is het verstandig om vooraf een persoonlijke berekening te laten maken door een belastingadviseur. Zo voorkom je verrassingen en weet je precies welk deel van je inkomen in welk land belast gaat worden.
Lees meer over emigreren naar Duitsland in het boek Wonen en kopen in Duitsland