Ga er maar eens aanstaan om in vierhonderd woorden de “Canadese cultuur” te omschrijven. Dat lukt in beginsel vast niet – en toch gaan we het hier eens proberen.

Je hangt al meteen met het proberen definiëren wat “cultuur” nou precies is: kunst, eten, literatuur, politiek, tradities, humor, muziek en andere elementen die karakteristiek zijn voor het land Canada en voor de Canadezen. Daar ga je al: wat zijn Canadezen nu eigenlijk – wetende dat er heel veel Canadezen zijn die niet eens in Canada zijn geboren. En dan: Canada is zo’n groot land; je zit met die twee talen (Frans en Engels) te kijken en er is bovendien een constante ontwikkeling.

Hoe dan ook, je kunt niet zeggen dat Canadezen afstammelingen zijn van de Engelsen en Fransen met wat inheemsen erbij. Dat klopt al lang niet meer. En je kunt ook niet zeggen dat Canadezen maar gewoon buren zijn van de Amerikanen – ofschoon die grens van duizenden kilometers wel degelijk van invloed is geweest en nog steeds is.

Zou je het een Amerikaan vragen, dan zouden ze kunnen opmerken dat Canada een vrij links (politiek) land is met hogere belastingen, meer regels, een zorgsysteem dat door de overheid wordt geregeld en een afkeer van de doodstraf en vuurwapens. Om zo maar wat opmerkelijke verschillen met de VS op te sommen. Amerikanen vinden Canada dus helemaal niet zo’n Amerikaanse cultuur hebben.

Vraag je het echter aan anderen (niet-Amerikanen en niet-Canadezen) dan trekt men de twee landen al snel over een lijn. Ook dat klopt deels. De invloed van het buurland is krachtig te merken – meer zo van zuid naar noord dan omgekeerd. Anders gezegd: van groot naar klein (in bevolkingsaantallen). Canada voegt zich, min of meer, naar de ontwikkelingen bezuiden de grens.

Het een klopt niet helemaal en het ander ook niet. Canada is best een uniek land. Je vervalt al snel in vage omschrijvingen als je Canada’s algemene cultuur wilt omschrijven: een land dat streeft naar sociale gerechtigheid, orde, veiligheid, integratie, soevereiniteit maar ook een zekere gelijkheid. Ook wordt protectionisme in bijna geheel Canada als positief ervaren – dit dus om invloed van andere landen af te zwakken. Eerst zocht men afzondering van Engeland en nu vooral van de opdringerige Verenigde Staten. Het geschipper dat daarmee gepaard gaat is wellicht het meest kenmerkende van de heersende Canadese cultuur. Wel iedereen te vriend houden en beleefd blijven – maar toch je eigen gang gaan.

Als er genoeg belangstelling wordt getoond door de lezers, kunnen wij gerust een heel hoofdstuk openen hier waar we het alleen hebben over “Canadese cultuur”. Artikeltjes over Lacrosse, Poutine. Outer Limits of Céline Dion (bijvoorbeeld) zouden dan erg welkom worden.

Tekst en (c): Menno van Driel
menno.ca

Nieuwsbrief

Blijf altijd op de hoogte van onze nieuwste uitgaves

© 2024 Grenzenloos - Design & realisatie door Webheads