Camping te koop

Nog steeds geen baan voor Jeroen. Mijn werk op de Nederlandse school is niet genoeg om van te leven. Zomaar een baan aannemen werkt ook niet; het moet wel een beetje leuk zijn. Hij droomt ervan om iets voor zichzelf te beginnen. Een camping opzetten, dat is al jarenlang zijn droom. Toevallig zagen we dat de Kauri Coast camping te koop stond, een plek waar we eerder een spontaan weekend hadden doorgebracht in Northland. Het was diezelfde plek waar we Annika’s glutenvrije brood vergaten, en waar we een half uur moesten rijden voor de dichtstbijzijnde winkel.

We maken een afspraak om de camping te bekijken en vertrekken vroeg, want het is een lange rit. De kinderen gaan gewoon naar school en moeten zich na schooltijd even zelf vermaken. Annika is gelukkig al 14, want kinderen mogen anders niet alleen thuis blijven, en als er iets gebeurt, ben je dan ook niet verzekerd. De camping zelf is prachtig. Mooi onderhouden, gelegen op een doorgaande route, en zomers trekt hij veel toeristen. Er is een bos met de beroemde Kauribomen in de buurt, waaronder de Tane Mahuta, de ‘God van het bos’. Verder leven er Kiwi’s (de vogels) in het wild, en wat verder naar het westen ligt de zee. In de rivier die langs het terrein stroomt, kun je heerlijk zwemmen.

Maar… het ligt zo geïsoleerd. Geen winkels, helemaal niets in de buurt. Voor school moeten de kinderen dertig minuten met de schoolbus, en er is maar één school. Als de kinderen zich daar niet op hun plek voelen, is er geen alternatief. Dit idee benauwt me. Een te grote stap voor ons stadsmensjes. Onze tieners willen ook wel eens tienerdingen doen, en dat kan daar niet. Eerlijk gezegd wil ik helemaal niet weg uit Auckland. We hebben het daar prima. Maar ja, er moet toch brood op de plank komen. Eén ding weet ik echter zeker: deze camping koop ik niet.

Over de schrijfster en haar boeken

Jacqueline Hoitink en haar man besloten met hun drie kinderen te emigreren naar Nieuw-Zeeland. In haar eerste boek, We mogen… We gaan!, beschrijft Jacqueline de uitdagingen van het visumproces, de voorbereidingen en de uiteindelijke reis naar het land van de Kiwi’s. Het boek biedt een uitstekend beeld van alles wat er komt kijken bij een emigratie met kinderen en geeft inzicht in de Nieuw-Zeelandse cultuur en gewoontes.

In het vervolg, We gingen… We blijven!, gaat Jacqueline verder waar het eerste boek ophoudt. Het gezin maakt opnieuw een nieuwe start door te verhuizen naar een buitengebied en het overnemen van het Napier Beach Kiwi Holiday Park, een cafetaria en camping. Dit betekent opnieuw afscheid nemen en opnieuw beginnen, ditmaal met twee nieuwe bedrijven

Tekst en afbeelding: Redactie Grenzenloos.nl